Tungiasis

Tunga penetrans

Tunga penetrans is a flea. It looks a lot like other fleas except that it is very small – adults are about one millimeter long. T. penetrans is known by many other names including chigoe flea, jigger, chigger, and sand flea. The scientific species name – penetrans – is arguably the most descriptive: the female flea penetrates the skin and makes her home beneath the surface. She causes misery out of all proportion to her size.

Chigoes live in sandy soil in the tropics – on sandy beaches and in other warm sandy soil in Central America and South America, the West Indies, Africa, and India. In sand and soil, eggs hatch and larvae develop to adults, feeding on decaying organic material. When the adult female is ready to mate and lay eggs, she seeks out a plentiful food supply, a host where she can remain, feeding and producing eggs. Her favored location is under the skin of a mammal (==> ikke dus!).

The Tunga penetrans lesion

The unwary human that walks barefoot, and perhaps sits down or handles the soil where the female T. penetrans is waiting, will shortly notice irritation developing around the edges of fingernails, between the digits, or in creases and folds in the skin. The tiny female has burrowed head first into the skin and is feeding. She has probably mated and is becoming engorged, swelling as she feeds and begins to produce eggs. Her legs are degenerating - they are no longer needed.

The cavity in which the gravid female rests will grow to about the size of a pea, filled with flea, eggs, and hatched larvae. It retains a tiny opening to the outside world. Larvae exit through the opening to drop to the ground, develop, and start the cycle over again. As the tissue damage around the lesion becomes more severe, unhatched eggs may be released as well.

wie er meer van wil weten: www.orpha.net/data/patho/GB/uk-Tungiasis.pdf

ikke nietsvermoedend op de IITA bus vanmorgen en ik zeg tegen onze buschauffeur: mijn teen jeukt vreselijk al heel de morgen. ik doe mijn schoen uit en het is wel wa gezwollen maar da was vant krabben dacht ik. Patrick lacht wel wat maar zegt voor de rest niks. na anderhalf uur rijden met de bus komen we aan op IITA. iedereen stapt van de bus af (behalve de europeanen en Gaby, we blijven meestal het laatst op de bus zitten om afscheid te nemen van Patrick). ineens zegt die tegen mij: laat mij die teen nog eens zien, ik ga een veiligheidsspeld zoeken. ikke: WABLIEFT?? hij zegt: jaja ik denk da da een jigger flea is, geen idee hoe da ge daar aan gekomen bent, want das echt wel vrij zeldzaam. ikke: oh fuck, i think i'm going to faint right now...



na de naald een beetje te steriliseren met alcohol begint die wat te peuteren onder mijn nagel van mijn klein lief teentje en kijk wat daar uit komt!! das dus het vrouwtje dat bijna haar eitjes gaat leggen!! vinde gelle da nu ook ni vreselijk typisch da ik da weer moet voor hebben :) !!!!

zoals ge ziet was iedereen ineens heel erg geinteresseerd in mijn voetje

ik heb is rondgevraagd bij alle iita-mensen hier en jawel, ik ben zowaar de eerste die da hier gekregen heeft, ik vind da weer enorm typisch :)

hete afrikanen

Wasuze otya (goede morgen),

ik lig buiten in het zonnetje, we zullen er maar beter een beetje van genieten want het weer kan hier nogal snel omslaan. er is een virusje op gang in kampala dat er voor zorgt dat je keelpijn en hoofdpijn krijgt maar dat gelukkig ook snel weer weg gaat. ondertussen hebben bijna alle europeanen het al gehad en ik denk dat ik zaterdag er ook een beetje van had maar het is alweer weg. een andere mogelijke uitleg voor mijn ziek zijn op zaterdag zou wel eens een kater kunnen zijn. vrijdagavond hebben benoit en charlotte (de frenchies) een BBQ georganiseerd, ik zal straks wat fotos ervan op picasa zetten, het was de moeite. en nadien zijn we naar een oegandese discotheek gegaan, shit man, ik ben er nog altijd ni goe van :) ik had te veel franse wijn gedronken voor te beginnen dus da begon al ni goe. iedereen had te veel gedronken, goed dat we al op voorhand een taxi geregeld hadden, anders was ik misschien nog steeds ni thuis ;)

voor te beginnen, afrikaanse mannen dansen veel te graag en dus ja, als ze een blank meisje zien, zijn het percies vliegen op ne stront. met 5 tegelijk kwamen ze naar charlotte en mij. gelukkig hadden we kato en patrick bij (2 oegandezen) die hun handen vol hadden met venten van ons weg te houden. maar ze slaagden er ni steeds in, de mannen hier laten zich ni zomaar van de wijs brengen. de enige manier eigenlijk om ze het duidelijk te maken is helemaal ni dansen, maar das natuurlijk ni zo leuk. pff, sigje, ge had het ni zo heel leuk gevonden lieverd, ik was er zelf ni goe van... en het stomme aan heel de zaak is dat ik maar half zo goe dans als een afrikaans meisje, ze willen gewoon hun kans wagen om zo hun weg te vinden naar europa tsss... stouteriken!

dus ja, zaterdag was nogal een slechte dag, gaby en ik hebben een hele dag in de zetel gehangen en veeeeel geslapen. zondag was ik wel weer helemaal mezelf en ik voelde me zelfs fit genoeg om te gaan fitnessen samen met benoit en vinzenz. en het was echt wel leuk, het is een heel modern fitness en daarna heb ik een stoombad genomen en daarna ben ik aant zwembad gaan liggen. een enorm relax dagje dus... maar vanaf maandag moet er weer gewerkt worden: deze namiddag gaan we de planten in screenhouse plaatsen, ik weet nu al dat ik morgen ni meer ga kunnen stappen van de rugpijn :)

ik heb gehoord dat het zo slecht weer is in België :( iemand die graag naar oeganda komt, hier is het altijd warm en ik heb een extra bedje in mijn kamer. you are welcome!

siba bulungi (een leuke dag gewenst)!

rijst en pasta

dat is kort samengevat hetgeen ik hier eet elke dag. ik sta op en neem een yoghurtje en voor de rest krijg ik geen hap door mijn keel (nogal logisch om 6u in de ochtend, niet waar?). dan vertrek ik naar namulonge en om 10u komt er een klein jongetje samosa's en cakejes verkopen (en ze kosten een paar cent per stuk). een samosa is een flapje deeg met bonen en erwten in en dan gefrituurd. best wel lekker. ook de cake is anders dan bij ons, iemand vertelde mij dat het iets met rijst te maken heeft... om 13u eet ik een stuk fruit. je hebt hier keuze tussen ananas, jackfruit, watermeloen en banaan. heel af en toe vind je mango (en die zijn 1000x lekkerder dan bij ons) maar spijtig genoeg is dit niet het seizoen van de mango. het avondeten komt meestal pas tegen 20u en dan eet ik rijst of pasta met groentjes. af en toe mis wel eens vlees (echt vreemd). maar ik ga dat hier toch niet eten als je ziet wat er allemaal mee gebeurt.

momenteel is het hier al een halfuur op een tropische manier aan het regenen: dat betekent heeel heeeeeeeel erg hard regenen met bliksems en donders. best wel grappig want dan zie je alle werkmannen rennen alsof hun leven ervan afhangt om op tijd onderdak te vinden :) tis te hopen dat het stopt als we naar huis gaan. ik en gaby moeten namelijk 20 minuten stappen vooraleer we aan ons huisje komen.

hèhè, je zou me hier moeten zien lopen: ik krijg mijn kleren al ni meer proper, ik zie er echt uit als een landloper :) ik ga toch blij zijn als ik mijn veel te uitgebreide klerenkast in België terug zal zien zenne. morgen gaan vinzenz, benoit, charlotte en ik naar owiino market. dat is een enorm gigantische klerenmarkt met enorm secties leren riemen, sneakers, jeansbroeken, beha's,... en ga maar door. we moeten een kaart meenemen omdat het zo gemakkelijk is om verloren te lopen.

dus alles is hier prima, ik word hier alleen een beetje uitgelachen omdat ik geitjes heb die de papfles krijgen (of gekregen hebben) en die binnen mogen lopen. ok, ik geef toe, tis een beetje een rare situatie maar ons mauriceke is een huisdier gelek een ander :)
ik heb nog wat fotos toegevoegd op picasa web voor de geinteresseerden
x

piccies

fotos kan je vinden op: http://picasaweb.google.com/jupilerbos/Oeganda
x

Murchisson Falls

Hallo iedereen! Ki kati (hello)

voor jochem en eva: wederom proficiat, een echt gezinnetje in de familie :)
voor nasrien: dank u voor de fotos, ik begin sigje ondertussen wel wat te missen, en ons itchieke nog harder. verzorg ze maar goed!

er is dit weekend enorm veel gebeurd, laten we beginnen bij donderdagnacht, toen ik voor het eerst hier vreselijke buikpijn kreeg. gelukkig was alles vrijdagavond al terug in orde. vrijdag was een heel belangrijke dag voor mij want mijn scheuten werden geplant! 320 in totaal, dus we zijn van 7u smorgens tot 8u savonds in de weer geweest. ikke en 14 (!!) negertjes die tot mijn beschikking stonden. vrijdagavond katrienm steven en kristof voor de eerste keer gezien in een indisch restaurant (daar zijn er hier enorm veel van in kampala). het ziet ernaar uit dat ik ze hier niet veel gaan zien want ze krijgen de weekends niet altijd vrij, ik heb het hier dus wel echt getroffen met alle vrije tijd die ik nu heb. ik kan nu alleen maar wachten tot mijn planten groot genoeg zijn voor ik echt met mijn onderzoek kan beginnen.

zaterdag heb ik isabel (van mijn klas) ontmoet in het red chilli hotel. we zijn de kasubi tombs gaan bezoeken waar enkele koningen begraven liggen. daar ben ik iets meer te weten gekomen over de 'clan' waartoe mijn naam (Nakanyike) behoort: de mamba- clan. de mamba is een soort paling (groter als bij ons) die in het droogseizoen zich begraaft in de modder en dan zijn staart in zijn mond steekt en dan een deel van zichzelf opeet tot het regenseizoen weer begint :) Ondertussen gebruik ik bijna continu deze naam hier want iedereen kent die hier en het is dus veel gemakkelijker dan steeds Aaike te spellen.

zondagmorgen vertrokken we naar Murchisson Falls. het was er echt prachtig! we waren begonnen aan de safari en staken na 5 minuten al vast in de kant :) maar toen we er weer uit geraakt zijn, hebben we toch wel wat wilde dieren gezien; zoals massas giraffen, olifanten, allerlei antilopen, allerlei soorten apen,.. en dit allemaal op een heel kleine afstand. en in de namiddag met een boot op de Nijl hebben we enorm veel nijlpaarden gezien en krokodillen. de nijlpaarden en everzwijnen kwamen snachts op het kampterrein grazen dus we moesten heel erg voorzichtig zijn om niet aangevallen te worden. we mochten daarom ook geen koekjes in de tent houden en zo want dan zouden de everzwijnen naar binnen komen.

het enige spijtige aan heel de trip was voor mij dat we met 7 meisjes waren! 7 grieten, daar worde dus helemaal zot van he. isabel en ik waren de enige belgen en dan had je kelsey en nora uit de USA en Kate uit Canada en Lilian en Kathy uit Oostenrijk. geef mij toch maar wat testosteron zenne, die zagen veel minder pfff... sommige van die meisjes konden zich nogal moeilijk aanpassen aan de enorm trage werkwijze die Afrikanen nu eenmaal typeert. als je hier op restaurant gaat, mag je er zeker van zijn dat 1 iemand van de tafel al gegeten heeft als de ander zijn bord nog moet krijgen :)

over de afrikaanse mannen hier: ze willen hier allemaal trouwen. elke zaterdag zie je hier dan ook heel veel trouwers, echt grappig. op IITA proberen al de mannen mij uit te leggen dat trouwen toch wel heel belangrijk is. het straffe is dat polygamie hier nog heel frequent voorkomt dus zich binden aan 1 vrouw is helemaal niet zo belangrijk :). er zijn ook enorm veel mannen die hun vrouw hier bedriegen. (ik ga ze niet allemaal over dezelfde kam scheren, hooggeschoolden zijn over het algemeen toch wel trouwer). dus in dat opzicht is belgie zo slecht nog niet zenne.

vannacht vertrekt isabel naar Malawi en aangezien mijn andere Belgische vrienden hier weinig tijd gaan hebben, zal ik op zoek moeten naar andere vriendjes om leuke dingen mee te doen. hopelijk lukt me dat, want er zijn hier nog enorm veel dingen die ik wil doen.

ik zal deze week nog proberen om fotos online te zetten maar ik kan niks beloven...
weraba (tot ziens)

reacties op reacties

dus

1. ik wist al van het kindje van jochem en eva, voor als de trotse ouders dit mochten lezen: een dikke proficiat

2. freya: manjok is niet echt mijn ding percies

3. nasrien: spijtig dat ik je optreden gemist heb

4. sig: ik zal PORBEREN om geen kindjes mee te nemen

5. tante ak: ik denk dat post naar moemoe hemiksem heel traag zal gaan dus print de blog maar af (zoals je al deed = prachtig idee)

6. papa: jij houdt moemoe katoo op de hoogte he

7. nele: als ik tijd heb, lees ik ook jouw blog, sorry das nog niet gebeurd, de tijd gaat hier inderdaad veel te snel

dikke kus

hier zien jullie me met de kindjes, ze zijn verliefd op de camera! hieronder ikke die jackfruit aan het eten is, een gigantische vrucht die veel te zoet is haha!!

tis echt super om jullie reacties te lezen zodat ik toch niet voor niets hier zit te typen haha!

hehe, net terug van Kyotera, dorpje dichtbij de Tanzaniaanse grens. we hebben al het plantmateriaal gevonden, wat echt supergoed nieuws is. morgen zullen we dus de 320 scheuten in emmers planten, veeeeeel werk! met 'we' bedoel ik mezelf met 4 mannen waarvan 2 engels spreken dus oh ik ga blij zijn als ik straks Gaby terugzie en een avondje rustig kan ontspannen. ik heb echt super leuke fotos getrokken en zo maar internet is hier zo vreselijk traag dat ik nog een manier moet zoeken om ze jullie te tonen. alleszins veel bijgeleerd over bananen en over Uganda. ik kan al mijn eerste woordjes Luganda (dat betekent 'de oegandese taal') spreken, wat de oegandezen hier dus heeeeeel geweldig vinden als ze een blanke dat zien doen! ondertussen heb ik ook een Afrikaanse naam gekregen: Nakanyike (een naam refereert naar een bepaalde stam waartoe je behoort maar ik weet niet tot welke stam ik behoor...).

in het dorpje waar ik was, hebben heel veel kindjes nog nooit een blanke gezien dus ofwel hebben ze juist een veel interesse in mij (en gaan dan spontaan op hun knietjes zitten als teken van respect), ofwel hebben ze heeeel veeeel schrik :) en als ik zeg 'heeeeeel veeeeel kindjes' bedoel ik echt heeeeeeeeelll veeeeeeeeeeeeeeel kindjes. heel oeganda zit vol kinderen. elke vrouw is ofwel zwanger ofwel heeft ze een kindje op haar rug. tis echt ongelooflijk: lossen en laden!

het is vorige week niet gelukt om mijn belgische vrienden te zien, maar dit weekend zal het zeker wel lukken. vorige week tot bij shaggy geweest, het was een heel leuk concert en we hebben heel hard gedanst (wat niet vanzelfsprekend is tussen allemaal afrikaanse vrouwen die veel beter kunnen dansen dan mezelf hehe). vanaf zondag ben ik 3 dagen naar het grote nationale park met Isabel, ik hoop daar veel diertjes te zien en veel mooie fotos te trekken die ik jullie nadien kan laten zien.

nederlands schrijven wordt al een beetje moeilijker :) tis echt vreemd, ik denk zelfs na in het engels nu. maar het idiote is wel dat mijn engels er hier eerder op achteruit gaat dan vooruit want het is hier eigenlijk afrikaans-engels... (tis een kwestie van gewoon raken).

kusjes!!

banaan zonder smaak

hey!

vandaag een vrije dag dus ik zal jullie even updaten :) het is hier nog steeds heel bewolkt maar iedereen zegt me dat het snel terug heel warm zal worden. ik ben gisteren met gaby (kameroense doctoraatsstudente) en vincent (duitse doctoraatsstudent) een stapje in kampala gaan zetten. eerst met de matatu (busje) naar het centrum en daar nog een lange tijd stappen om dan uiteindelijk aan te komen bij een shoppingcentrum zoals wij dat bij ons kennen. het is waarschijnlijk het meest westerse gebouw dat je kan vinden in dit land. helemaal boven op het dak zijn we dan indisch gaan eten. het was echt heel erg lekker en vrij goedkoop (25 euro voor 3 personen met drank erbij). nadien zijn we naar een bar gegaan waar zo van die typische leuke afrikaanse muziek wordt gespeeld. dus stillekesaan begin ik mijn weg te vinden hier, maar straatnamen zijn er niet dus je moet alles memoriseren. de enige oriëntatie die je hier ik kampala hebt zijn de 7 heuvels waar het op gebouwd is. dus als ze je vragen waar je woont, zeg je: " ik woon dichtbij die heuvel" of " ik woon tussen die en die heuvel",... (ik weet nog steeds niet hoe mijn heuvel noemt ;) )

Gisteren voor de eerste keer matoke gegeten (cooking banana). 's middags is er namelijk altijd de mogelijkheid op het onderzoekscentrum om warm te eten. het is wel ontzettend vreemd wat ze eten. je krijgt op 1 bord: cassava (das ni lekker), rijst, matoke, een stukje avocado en wat bonen en wat vlees dat onherkenbaar is. dus groenten, dat kennen de mensen hier niet. ze eten gewoon alleen maar zetmeel naar mijn gevoel! matoke valt best wel mee als je er een saus bij krijgt, anders smaakt het gewoon naar niks. ik denk niet dat ik het 3 maanden zal volhouden om elke middag matoke te eten maar waar een wil is, is een weg.

ondertussen heb ik ook een telefoonnummer: 0777824252. ik denk wel dat je als je van belgië belt je +256 777824252 moet intypen, maar ik ben ni zeker.
via skype naar mijn gsm bellen is de goedkoopste optie.

vannamiddag komen steven en katrien (vrienden van mij die ook bio-ingenieur studeren in Leuven) naar Kampala. waarschijnlijk gaan we gewoon wat rondstrompelen om de stad te verkennen. en deze avond gaan we naar shaggy kijken (die speelt hier heel goedkoop). benieuwd wat we daar te zien gaan krijgen :)

maandag vertrek ik voor 3 dagen naar het zuidwesten van het land voor mijn plantmateriaal, dat wordt een helse trip op onverharde wegen veronderstel ik...

eerste indruk

Na een aantal turbulentie-uren op de vlieger, ben ik goed en wel aangekomen in Entebbe, waar ik mijn eerste nacht in Oeganda heb doorgebracht in een guesthouse (een vrij modern en heel erg proper). Vanmorgen is iemand me komen ophalen en hebben we een uurtje moeten rijden voor we arriveerden aan het IITA-kantoor. Verharde wegen kennen ze hier maar heel af en toe en putten in de weg worden niet aangekondigd :) een jeep is hier absoluut een noodzakelijkheid. mijn babytje zou dat hier geweldig vinden om te komen rijden :). overal langs de kant van de weg zie je mensen staan, wachtende op busjes of bodabodas (brommerkes). Alle huisjes zijn geschilderd in kei felle kleuren. De nieuwe telefoon operator hier is Zian, met een fel fuchsia kleurtje als kenmerk. heel veel van de huisjes hebben daarom ook dat keifelle kleurtje, echt grappig.

een leuk detail is dat iedereen hier een bijbelse naam kreeg dus ondertussen ken ik al een matthias, emmanuel, anthony,... zij hebben veel meer moeite met mijn naam dan ik met de hunne.

het is hier normaal droogseizoen maar heel af en toe regent het toch wel. vandaag is het vrij bewolkt (maar nog steeds warm genoeg om een hele dag in tshirt en short rond te lopen.

het huisje waar ik de komende 3 maanden zal wonen, zal ik delen met een Kameroense doctoraatsstudente (meisje), die ik straks zal ontmoeten. we zijn daarnet mijn baggage er gaan afzetten en de electriciteit werkte er al niet. maar er zou voor 80% van de tijd wel electriciteit zijn (fjoew!). we hebben elk een eigen kamer en dan een gezamenlijke badkamer en was-en kookplaats. Het gebouw staat int midden van een arme buurt en het wordt altijd bewaakt. niet dat ik hier al een moment vreemd bekeken ben. de mensen hier zijn blanken duidelijk gewoon en ik voel mij hier wonder boven wonder erg op mijn gemak. het is helemaal niet zo armzalig als ik mij wel voorgesteld had (natuurlijk is dat wel een groot deel te wijten aan het feit dat ik in de hoofdstad zit...) Mijn eerste indruk van Kampala is gezellig maar stoffig :)

deze namiddag zal ik naar het 'experimental station' gaan, wat een goede 45 minuten rijden is. Jim (mijn begeleider) vertelde me dat het normaal maar 20 minuutjes zou zijn, als de weg er niet zo slecht bij zou liggen... daar zal ik mijn proef opzetten, iets wat pas volgende week zal plaatsvinden. WAAAAAANNT typisch en net zoals ik wel verwacht had, is mijn startmateriaal nog niet aanwezig hier in Kampala. Daarom zullen we volgende week een driedaagse ondernemen naar de andere kant van het land om daar 'proper' bananenmateriaal te gaan halen ( vrij van beestjes en ziekten). leuke vooruitzichten dus! ik zal proberen fotos te posten, maar internet is hier heel erg traag dus we zullen nog zien of dat lukt :)

ik hou jullie op de hoogte zo veel ik kan!
ciao

een woordje uitleg

welkom op mijn mooie blog! ik zal hier de komende maanden mijn best doen om jullie op de hoogte te houden van mijn avonturen te Oeganda. Ik zal daar mijn thesisonderzoek doen aan één van de onderzoekscentra van IITA (International Institute of Tropical Agriculture). IITA voert onderzoek met als grote doel Afrika te kunnen voeden. Ik zal mij bezighouden met bananen, een zeer belangrijk voedingsgewas in Oeganda. Voor mijn thesis 'Quantifying and understanding drought stress in banana' zal ik proeven opzetten om na te gaan hoe verschillende banaanvariëteiten reageren op droogte (ik ga hier niet heel de parlé doen).

het is natuurlijk ook nog altijd mogelijk om mij te bereiken via email. voor de skypers: mijn naam op skype is aaikonoodle, ik kan absoluut niet garanderen dat ik vaak online zal zijn (waarschijnlijk bijna nooit), maar je weet maar nooit :)

zo, ik ga ook mijn best doen om mijn blog van fotootjes te voorzien, maar ik heb al gehoord dat internet in Oeganda nogal traag is, dus ik ben niet erg zeker dat het mij zal lukken!
ciao! aaike