Schaam schaam, ik heb veel te lang niks meer geschreven... Maar het goeie nieuws is dat dat komt omdat ik tot over mijn oren in mijn onderzoek zit gewikkeld, dus absoluut geen tijd heb gehad om jullie te vertellen wat er hier allemaal gaande is.
De laatste week heb ik vooral dag en nacht gewerkt, veel gefeest (om het af te leren) eeeeeeeeeeennnn steven, katrien en ik zijn gaan raften. Jaja, en het was supercool en ook wel supergevaarlijk (maar we hebben het alledrie overleefd). Oeganda zou 1 van de topplaatsen ter wereld zijn om te komen raften wordt er gezegd. Ik kan jullie 1 ding zeggen: hier is de Nijl niet zo rustig als ze wordt afgebeeld in de Asterix en Obelix filmen... Ik ben bijna verzopen op een grade 5 (=de hoogste moeilijkheidsgraad) die ze de Silver Back noemen (waarschijnlijk omdat de rivier daar schuimend wit is door de enorme turbulentie). Maar gelukkig zijn dat allemaal heel ervaren mannen die met u meegaan en er zijn 7 kayaks die rond de boot cirkelen om u te redden. Dan moet ge u zo vastklampen aan de kayak aan een koordje. Op voorhand hadden ze ons gewaarschuwd NIET aan het andere koordje te trekken, want dan zou het waterdichte 'vel' dat de kayakker vastzet loskomen, met als gevolg dat er een 'black mamba' verschijnt :) Ik heb mijn uiterste best gedaan om juist, per ongeluk natuurlijk, aan dat koordje te trekken maar spijtig genoeg is het me ni gelukt!
Tis een beetje raar om terug naar huis te komen. Er zijn hier heel veel mensen die ik zal missen (en het zijn zeker en vast niet alleen blanken). En afscheid nemen is voor niemand leuk. Het goede aan dit afscheid is dat het niet voor altijd is, ik kom in februari al terug!
Wat ik zal missen als ik terug naar België ga:
1; het zonneke natuurlijk (het is vorige week een beetje koud geweest hier, zo'n 25 graden ;) )
2; het gevoel nooit alleen te zijn (kan ook moeilijk anders in een land waar miljoenen mensen wonen)
3; vis (hmm de tilapia is hier zo lekker)
4; mooie mannen (ja het oog mag ook wat)
5; veel aandacht krijgen (och, het ego mag ook wat)
6; kleren kopen aan een spotprijsje
7; mijn kamergenote, Gaby
8; mijn Oegandese naam
9; lekker fruit
en nog veel meer natuurlijk. Gelukkig zijn er in België ook dingen die ik maar al te graag terug zie:
1; familie
2;baby
3; vriendjes
4; itchie
5; maurice
6; een autoweg zonder immense gaten
7; lasagne van ons mama
8; mijn badkamer!
9; mijn schoenen
10; kaas en wijn
voila se, dat was het dan. Ga vooral nog kijken op picasaweb naar fotos als ik al terug in België ben, ik ga er nog uploaden in België (want dat gaat daar allemaal veel sneller).
Voor tante Ak, groetjes terug aan moemoe! en ik mag het hopen dat mijn lakens ververst zijn....
Voor nasrien, thanee, mama en papa: ik mag het hopen dat er iemand mij komt ophalen op de luchthaven hè. en op tijd liefst! Ik zie mij daar al staan met al mijn valiezen terwijl steven, katrien en kristof in de armen kunnen vliegen van hun familie :)
aja mama, vergeet geen lasagne te maken en wijn te kopen!
ciao! tot in belgië iedereen!!
dinsdag 28 oktober 2008
vrijdag 10 oktober 2008
Banana Conference 2008, Mombasa,Kenya
De rit naar Mombasa was vreselijk. We vertrokken om 6u in de ochtend in Kampala met de bus en reden bijna in 1 trek door naar Nairobi om daar te overnachten. Het probleem was eerder dat je ingewanden gedurende 16 uren door elkaar geschud worden. En als de bus dan eens een halfuurtje op een goed aangelegde weg reed, en je dus een beetje begint in te dommelen, de chauffeur plotseling in een heel diepe put rijdt en je een halve meter omhoogschiet en je kop stoot tegen het plafond :) heel erg aangenaam dus.
Ik ben al enkele dagen aan het werk in Mombasa. Ik ben veruit de jongste deelnemer van deze conferentie en de vrouwen zijn hier ook vrij schaars, maar dat heeft ook zijn voordelen. Ik leg hier vele connecties in de bananenwereld die mij misschien nog wel van pas kunnen komen ooit... Iedereen heeft hier businesskaartjes, en er zijn al een aantal mensen naar me toe gekomen om te vragen of ik misschien geinteresseerd ben in een doctoraat in USA, Zuid-Afrika,... dus ik ben heel erg blij om te zien dat mensen geinteresseerd zijn in mijn talenten! wohoe!
Het klimaat is hier helemaal anders dan in Kampala, veel warmer omdat we hier op zeeniveau zijn. 1 minuut in de zon en je bent verbrand... Woensdag zijn we gaan snorkelen en we hebben gelukkig ook al een beetje tijd gehad om aan het strand te gaan liggen. Het is wel cool om te kunnen zeggen: "ik heb in de Indische Oceaan gezwommen". die by the way 27 graden is.
Gisterenavond was het galadiner en de jongste studenten onder ons waren duidelijk overdressed ten opzichte van de rest! ma kom, beter overdressed dan onderdressed i'd say! Dan zijn we in de bar gekropen en we zijn geeindigd in het zwembad om 4u snachts. Met 'we' bedoel ik: de studenten en jaja, wie had dat gedacht... de bazen van IITA! die waren allemaal straalbezopen met alle gevolgen vandien (er zijn een aantal fotos getrokken van die mannen die niet voor publicatie geschikt zijn). Het was heel erg grappig, die mannen hebben tot 7u liggen zuipen en dan zijn ze naar het ontbijt gegaan (nu ja, alle vrouwkes zitten thuis dus die zijn al blij dat ze dat nog kunnen doen waarschijnlijk ;) )
Ik probeer fotootjes te uploaden zo vaak ik kan!
Ik ben al enkele dagen aan het werk in Mombasa. Ik ben veruit de jongste deelnemer van deze conferentie en de vrouwen zijn hier ook vrij schaars, maar dat heeft ook zijn voordelen. Ik leg hier vele connecties in de bananenwereld die mij misschien nog wel van pas kunnen komen ooit... Iedereen heeft hier businesskaartjes, en er zijn al een aantal mensen naar me toe gekomen om te vragen of ik misschien geinteresseerd ben in een doctoraat in USA, Zuid-Afrika,... dus ik ben heel erg blij om te zien dat mensen geinteresseerd zijn in mijn talenten! wohoe!
Het klimaat is hier helemaal anders dan in Kampala, veel warmer omdat we hier op zeeniveau zijn. 1 minuut in de zon en je bent verbrand... Woensdag zijn we gaan snorkelen en we hebben gelukkig ook al een beetje tijd gehad om aan het strand te gaan liggen. Het is wel cool om te kunnen zeggen: "ik heb in de Indische Oceaan gezwommen". die by the way 27 graden is.
Gisterenavond was het galadiner en de jongste studenten onder ons waren duidelijk overdressed ten opzichte van de rest! ma kom, beter overdressed dan onderdressed i'd say! Dan zijn we in de bar gekropen en we zijn geeindigd in het zwembad om 4u snachts. Met 'we' bedoel ik: de studenten en jaja, wie had dat gedacht... de bazen van IITA! die waren allemaal straalbezopen met alle gevolgen vandien (er zijn een aantal fotos getrokken van die mannen die niet voor publicatie geschikt zijn). Het was heel erg grappig, die mannen hebben tot 7u liggen zuipen en dan zijn ze naar het ontbijt gegaan (nu ja, alle vrouwkes zitten thuis dus die zijn al blij dat ze dat nog kunnen doen waarschijnlijk ;) )
Ik probeer fotootjes te uploaden zo vaak ik kan!
dinsdag 30 september 2008
ik wil frieten vant frietkot!
Djebale!
Terwijl jullie al van het geweldige Belgische herfstweer genieten, zit Aaike nog steeds vollenbak in de zon, olé!! Allé, ik moet eerlijk zijn, het regenseizoen is hier alleszins wel definitief begonnen. Af en toe word ik 's nachts wakker van een oorverdovend lawaai: de regen. 2 weken geleden had het 's nachts zo hard geregend dat bij de tijd dat ik opstond, er een 5 cm water in mijn slaapkamer stond. Want rarara, Aaikes kamer is het laagste punt van het hele huis (dat bestaat uit 2 slaapkamers, een living, een keuken en een badkamer). Sommige mensen trekken zoon dingen toch echt aan hè.
Vandaag is het feestdag hier in Oeganda, werkelijk een beetje een heel vreemde feestdag. Het zit zo: als een moslim gisterenavond de maan kon zien, dan was het vandaag feestdag... Dus joepie, de maan was zichtbaar, iedereen gelukkig, niemand moet werken vandaag (ook al is maar 15% van de Oegandese bevolking moslim :) )
en dit terwijl ik eigenlijk kei veel werk heb nu, verdomme, nu wilt ne mens is werken...
Ahja, nu heb al een heel week gelet op de minirokjes hier in Oeganda en guess what: ik heb er nog geen 1 gezien. Niemand draagt dat hier, dus die minister wil eigenlijk iets verbieden wat helemaal ni van toepassing is. Hoe zit het eigenlijk met onze regering? Bakken ze er ondertussen al iets van?
Zaterdag vertrek ik naar Mombasa, Kenya, voor de 'banana conference 2008', een conferentie dus waar bananenmensen over de hele wereld naartoe komen. Ik zal daar een weekje vertoeven, terwijl Jacob bij mijn planten blijft. Ik hoop dat ik er veel zal leren over banaantjes!
Jochem, ge gaat mij zeker nog horen dan als ge mij kunt helpen met mac en tante ak, iedereen zegt me dat excel best wel leuk en vooral superhandig is maar ze moeten mij toch allemaal nog overtuigen van hun gelijk vrees ik :)
en voor Nasrien: ge weet dat ik normaal ni graag frieten eet vant frietkot hè, maar verdomme, ik heb de laatste dagen echt een enorme goesting daar in :)
Tot schrijfs!!
Terwijl jullie al van het geweldige Belgische herfstweer genieten, zit Aaike nog steeds vollenbak in de zon, olé!! Allé, ik moet eerlijk zijn, het regenseizoen is hier alleszins wel definitief begonnen. Af en toe word ik 's nachts wakker van een oorverdovend lawaai: de regen. 2 weken geleden had het 's nachts zo hard geregend dat bij de tijd dat ik opstond, er een 5 cm water in mijn slaapkamer stond. Want rarara, Aaikes kamer is het laagste punt van het hele huis (dat bestaat uit 2 slaapkamers, een living, een keuken en een badkamer). Sommige mensen trekken zoon dingen toch echt aan hè.
Vandaag is het feestdag hier in Oeganda, werkelijk een beetje een heel vreemde feestdag. Het zit zo: als een moslim gisterenavond de maan kon zien, dan was het vandaag feestdag... Dus joepie, de maan was zichtbaar, iedereen gelukkig, niemand moet werken vandaag (ook al is maar 15% van de Oegandese bevolking moslim :) )
en dit terwijl ik eigenlijk kei veel werk heb nu, verdomme, nu wilt ne mens is werken...
Ahja, nu heb al een heel week gelet op de minirokjes hier in Oeganda en guess what: ik heb er nog geen 1 gezien. Niemand draagt dat hier, dus die minister wil eigenlijk iets verbieden wat helemaal ni van toepassing is. Hoe zit het eigenlijk met onze regering? Bakken ze er ondertussen al iets van?
Zaterdag vertrek ik naar Mombasa, Kenya, voor de 'banana conference 2008', een conferentie dus waar bananenmensen over de hele wereld naartoe komen. Ik zal daar een weekje vertoeven, terwijl Jacob bij mijn planten blijft. Ik hoop dat ik er veel zal leren over banaantjes!
Jochem, ge gaat mij zeker nog horen dan als ge mij kunt helpen met mac en tante ak, iedereen zegt me dat excel best wel leuk en vooral superhandig is maar ze moeten mij toch allemaal nog overtuigen van hun gelijk vrees ik :)
en voor Nasrien: ge weet dat ik normaal ni graag frieten eet vant frietkot hè, maar verdomme, ik heb de laatste dagen echt een enorme goesting daar in :)
Tot schrijfs!!
woensdag 24 september 2008
eindelijk onderzoek doen
piep iedereen,
tis hier heel erg druk geweest en er was vooral geen internet te vinden in heel oeganda, dus het heeft eventjes geduurd. zo, wat is er ondertussen allemaal gebeurd? Vanaf volgende week begin met mijn plantjes te werken, samen met Jacob. Jacob is een Oegandees die we gisteren gerecruteerd hebben om voor mij te komen werken (haha, da klinkt zo vreselijk officieel). als ik dan terug naar België ga, zal hij hier mijn werk verderzetten tot het einde van het experiment.
Sebastien, mijn Belgische begeleider, is zondagavond aangekomen om mij te controleren. We zijn alles hier aant regelen en het komt allemaal in orde. ondertussen heb ik ook een paar lessen excel gehad, eikes, wat haat ik excel. (Sigje, zou gij eens kunnen zoeken achter een handleiding van excel mac 2008 voor als ik terug thuis ben, of vraag het eens aan den ben...) Vanaf nu zal de tijd hier zeker super snel gaan en moet ik heeeeeeel hard werken :) gisteren is er ook een burundees en een andere duitser aangekomen, oh mijn god, research is zo'n mannenwereldje.
ik stuur deze week nog fotos op, internet zou morgen terug helemaal snel genoeg zijn.
Met dank aan Yann de Mey, die mij dit leuke verhaaltje heeft doorgestuurd:
In het Afrikaanse land Oeganda gebeuren te veel verkeersongevallen omdat chauffeurs afgeleid worden door vrouwen in minirok. Daarom vindt de minister van Ethiek en Integriteit dat het verleidelijke kledingstuk verboden moet worden.
Onzedelijk
Volgens Nsaba Buturo is het dragen van een minirok te vergelijken met naakt rondlopen. Onzedelijkheid is strafbaar, aldus de minister, die hoopt dat zijn idee juridisch uitvoerbaar is. Dat schrijft de Britse nieuwszender BBC.
Moeders en dochters
Volgens Buturo is het lastig om op de weg te letten als iemand naakt rondloopt. "Als je dat ziet ga je op iemands make-up letten in plaats van op de weg", zei hij tegen een groep journalisten. "Je kunt tegenwoordig moeders en dochters niet meer uit elkaar houden; ze lopen allemaal halfnaakt rond." (tdb)
tis hier heel erg druk geweest en er was vooral geen internet te vinden in heel oeganda, dus het heeft eventjes geduurd. zo, wat is er ondertussen allemaal gebeurd? Vanaf volgende week begin met mijn plantjes te werken, samen met Jacob. Jacob is een Oegandees die we gisteren gerecruteerd hebben om voor mij te komen werken (haha, da klinkt zo vreselijk officieel). als ik dan terug naar België ga, zal hij hier mijn werk verderzetten tot het einde van het experiment.
Sebastien, mijn Belgische begeleider, is zondagavond aangekomen om mij te controleren. We zijn alles hier aant regelen en het komt allemaal in orde. ondertussen heb ik ook een paar lessen excel gehad, eikes, wat haat ik excel. (Sigje, zou gij eens kunnen zoeken achter een handleiding van excel mac 2008 voor als ik terug thuis ben, of vraag het eens aan den ben...) Vanaf nu zal de tijd hier zeker super snel gaan en moet ik heeeeeeel hard werken :) gisteren is er ook een burundees en een andere duitser aangekomen, oh mijn god, research is zo'n mannenwereldje.
ik stuur deze week nog fotos op, internet zou morgen terug helemaal snel genoeg zijn.
Met dank aan Yann de Mey, die mij dit leuke verhaaltje heeft doorgestuurd:
Oeganda wil minirok weg wegens te gevaarlijk
In het Afrikaanse land Oeganda gebeuren te veel verkeersongevallen omdat chauffeurs afgeleid worden door vrouwen in minirok. Daarom vindt de minister van Ethiek en Integriteit dat het verleidelijke kledingstuk verboden moet worden.
Onzedelijk
Volgens Nsaba Buturo is het dragen van een minirok te vergelijken met naakt rondlopen. Onzedelijkheid is strafbaar, aldus de minister, die hoopt dat zijn idee juridisch uitvoerbaar is. Dat schrijft de Britse nieuwszender BBC.
Moeders en dochters
Volgens Buturo is het lastig om op de weg te letten als iemand naakt rondloopt. "Als je dat ziet ga je op iemands make-up letten in plaats van op de weg", zei hij tegen een groep journalisten. "Je kunt tegenwoordig moeders en dochters niet meer uit elkaar houden; ze lopen allemaal halfnaakt rond." (tdb)
18/09/08 07u18
oh jee, ik zal hier maar wat opletten dus...
oh jee, ik zal hier maar wat opletten dus...
vrijdag 12 september 2008
mijn vriendjes
Dit zijn de mensen waar ik gewoonlijk mee optrek, van links naar rechts: Sandra, Gaby, Mahanja (of Patrick), Kato, Ikke, Benoit, Milly, Julios en Charlotte. Vinzenz is de foto aant nemen.
donderdag 11 september 2008
olubuto gunnuma
Vandaag een beetje een zwarte dag in mijn afrikaland, ik ben deze nacht wederom ziek geworden (naderhand wordt het een gewoonte). Dus nu gaat het gesprek ongeveer zoals dit:
"Nakanyike!" (mijne naam hier)
"Wanji?" (wat is er?)
"Wasuze otya?" (goeiemorgen, maar letterlijk: hoe was de nacht?)
"Kibi" (slecht)
"Lwaki?" (waarom?)
"Olubuto gunnuma..." (ik heb buikpijn)
"Ng'olabye" (oh, sorry, wat erg)
nuja, mijn spijsverteringsstelsel werkt in België ook maar half, dus hoe kon ik ooit denken dat het hier beter zou gaan?
Ik ben naderhand steeds beter in de lokale taal en dus de mensen hier hebben steeds minder geheimen voor mij (das geweldig ze...). Ze zeggen dat ik een natuurtalent ben, joepie, a boost for my selfesteem ;).
Woensdag ben ik samen met Moses (zijn achternaam is Nyine, wauw, wat een mooie naam, als we ooit een meisje krijgen, baby, dan wil ik haar Nyine noemen :) ) met een nieuw experiment gestart dat de wortelsystemen van banaan bekijkt. ik zal volgende week wat fotos ervan posten, feitelijk zijn het houten dozen met langs 1 kant doorzichtig plastiek zodat je mooie fotos kunt nemen van het wortelstelsel.
Voor de geïnteresseerden: nog wat feiten omtrent Buganda ('het volk van Oeganda'):
* negers zijn niet groot! de gemiddelde man is hier minstens een kop kleiner dan mij, das echt erg. ik denk dat het iets te maken moet hebben met malnutrition (ipv undernutrition) ofwel heb ik al jaren daar een totaal verkeerd beeld over. Mijn beste maatje op IITA, een normale werkjongen (ik denk dat hij een jaar jonger is dan mij) is 2 koppen kleiner dan mij. Hij heet Semambo en hij is echt het schattigste ding dat hier rondloopt in Oeganda. Moest hij een halve meter groter zijn... (maar geen zorgen Sigje, hij zal niet plotseling een halve meter groter worden ;) ).
* Ik heb hier nog geen uitgehongerde mensen gezien. Lokaal voedsel zoals de matooke en posho is hier in overvloed aanwezig (tja tis te zeggen, de populatie is hier wel enorm aant toenemen dus in de toekomst zal het wat anders zijn). De kwaliteit van het voedsel is hier minder goed, in de zin dat bepaalde micronutrienten niet voldoende worden opgenomen. Ik heb hier nog maar 1 geval van krop heeft gezien (jodiumtekort), dus dat gaat hier zeker de betere kant op.
* Geen honger betekent niet dat er geen armoede is. Er is enorm veel werkloosheid en meestal totaal geen gezinsplanning (dus 9 kinderen hebben is niet ongewoon).
* een mensenleven is hier niks waard. bij verkeersongevallen wordt de gewonde gewoon in de laadbak van een truck gesmeten en afgezet bij een ziekenhuis. Er is niemand die bij hem/haar blijft in de laadbak. Mensen zijn hier ook duidelijk gewoon aan sterftes en begravenissen. Sinds mijn aankomst hier hebben 2 van mijn collega's hier een familielid verloren. Het lijkt hier echt de gewoonste zaak van de wereld.
* Na verkeersongevallen zijn AIDS en malaria de grootste doodsoorzaken hier. Ondanks het feit dat de regering zijn uiterste best doet om meer informatie en voorlichting te geven, zijn er nog steeds mensen dat denken dat malaria over wordt gedragen door seks en AIDS wordt verspreid door een mug...
"Nakanyike!" (mijne naam hier)
"Wanji?" (wat is er?)
"Wasuze otya?" (goeiemorgen, maar letterlijk: hoe was de nacht?)
"Kibi" (slecht)
"Lwaki?" (waarom?)
"Olubuto gunnuma..." (ik heb buikpijn)
"Ng'olabye" (oh, sorry, wat erg)
nuja, mijn spijsverteringsstelsel werkt in België ook maar half, dus hoe kon ik ooit denken dat het hier beter zou gaan?
Ik ben naderhand steeds beter in de lokale taal en dus de mensen hier hebben steeds minder geheimen voor mij (das geweldig ze...). Ze zeggen dat ik een natuurtalent ben, joepie, a boost for my selfesteem ;).
Woensdag ben ik samen met Moses (zijn achternaam is Nyine, wauw, wat een mooie naam, als we ooit een meisje krijgen, baby, dan wil ik haar Nyine noemen :) ) met een nieuw experiment gestart dat de wortelsystemen van banaan bekijkt. ik zal volgende week wat fotos ervan posten, feitelijk zijn het houten dozen met langs 1 kant doorzichtig plastiek zodat je mooie fotos kunt nemen van het wortelstelsel.
Voor de geïnteresseerden: nog wat feiten omtrent Buganda ('het volk van Oeganda'):
* negers zijn niet groot! de gemiddelde man is hier minstens een kop kleiner dan mij, das echt erg. ik denk dat het iets te maken moet hebben met malnutrition (ipv undernutrition) ofwel heb ik al jaren daar een totaal verkeerd beeld over. Mijn beste maatje op IITA, een normale werkjongen (ik denk dat hij een jaar jonger is dan mij) is 2 koppen kleiner dan mij. Hij heet Semambo en hij is echt het schattigste ding dat hier rondloopt in Oeganda. Moest hij een halve meter groter zijn... (maar geen zorgen Sigje, hij zal niet plotseling een halve meter groter worden ;) ).
* Ik heb hier nog geen uitgehongerde mensen gezien. Lokaal voedsel zoals de matooke en posho is hier in overvloed aanwezig (tja tis te zeggen, de populatie is hier wel enorm aant toenemen dus in de toekomst zal het wat anders zijn). De kwaliteit van het voedsel is hier minder goed, in de zin dat bepaalde micronutrienten niet voldoende worden opgenomen. Ik heb hier nog maar 1 geval van krop heeft gezien (jodiumtekort), dus dat gaat hier zeker de betere kant op.
* Geen honger betekent niet dat er geen armoede is. Er is enorm veel werkloosheid en meestal totaal geen gezinsplanning (dus 9 kinderen hebben is niet ongewoon).
* een mensenleven is hier niks waard. bij verkeersongevallen wordt de gewonde gewoon in de laadbak van een truck gesmeten en afgezet bij een ziekenhuis. Er is niemand die bij hem/haar blijft in de laadbak. Mensen zijn hier ook duidelijk gewoon aan sterftes en begravenissen. Sinds mijn aankomst hier hebben 2 van mijn collega's hier een familielid verloren. Het lijkt hier echt de gewoonste zaak van de wereld.
* Na verkeersongevallen zijn AIDS en malaria de grootste doodsoorzaken hier. Ondanks het feit dat de regering zijn uiterste best doet om meer informatie en voorlichting te geven, zijn er nog steeds mensen dat denken dat malaria over wordt gedragen door seks en AIDS wordt verspreid door een mug...
Abonneren op:
Posts (Atom)
