Laatste dagen...

Schaam schaam, ik heb veel te lang niks meer geschreven... Maar het goeie nieuws is dat dat komt omdat ik tot over mijn oren in mijn onderzoek zit gewikkeld, dus absoluut geen tijd heb gehad om jullie te vertellen wat er hier allemaal gaande is.

De laatste week heb ik vooral dag en nacht gewerkt, veel gefeest (om het af te leren) eeeeeeeeeeennnn steven, katrien en ik zijn gaan raften. Jaja, en het was supercool en ook wel supergevaarlijk (maar we hebben het alledrie overleefd). Oeganda zou 1 van de topplaatsen ter wereld zijn om te komen raften wordt er gezegd. Ik kan jullie 1 ding zeggen: hier is de Nijl niet zo rustig als ze wordt afgebeeld in de Asterix en Obelix filmen... Ik ben bijna verzopen op een grade 5 (=de hoogste moeilijkheidsgraad) die ze de Silver Back noemen (waarschijnlijk omdat de rivier daar schuimend wit is door de enorme turbulentie). Maar gelukkig zijn dat allemaal heel ervaren mannen die met u meegaan en er zijn 7 kayaks die rond de boot cirkelen om u te redden. Dan moet ge u zo vastklampen aan de kayak aan een koordje. Op voorhand hadden ze ons gewaarschuwd NIET aan het andere koordje te trekken, want dan zou het waterdichte 'vel' dat de kayakker vastzet loskomen, met als gevolg dat er een 'black mamba' verschijnt :) Ik heb mijn uiterste best gedaan om juist, per ongeluk natuurlijk, aan dat koordje te trekken maar spijtig genoeg is het me ni gelukt!

Tis een beetje raar om terug naar huis te komen. Er zijn hier heel veel mensen die ik zal missen (en het zijn zeker en vast niet alleen blanken). En afscheid nemen is voor niemand leuk. Het goede aan dit afscheid is dat het niet voor altijd is, ik kom in februari al terug!

Wat ik zal missen als ik terug naar België ga:
1; het zonneke natuurlijk (het is vorige week een beetje koud geweest hier, zo'n 25 graden ;) )
2; het gevoel nooit alleen te zijn (kan ook moeilijk anders in een land waar miljoenen mensen wonen)
3; vis (hmm de tilapia is hier zo lekker)
4; mooie mannen (ja het oog mag ook wat)
5; veel aandacht krijgen (och, het ego mag ook wat)
6; kleren kopen aan een spotprijsje
7; mijn kamergenote, Gaby
8; mijn Oegandese naam
9; lekker fruit
en nog veel meer natuurlijk. Gelukkig zijn er in België ook dingen die ik maar al te graag terug zie:
1; familie
2;baby
3; vriendjes
4; itchie
5; maurice
6; een autoweg zonder immense gaten
7; lasagne van ons mama
8; mijn badkamer!
9; mijn schoenen
10; kaas en wijn

voila se, dat was het dan. Ga vooral nog kijken op picasaweb naar fotos als ik al terug in België ben, ik ga er nog uploaden in België (want dat gaat daar allemaal veel sneller).

Voor tante Ak, groetjes terug aan moemoe! en ik mag het hopen dat mijn lakens ververst zijn....
Voor nasrien, thanee, mama en papa: ik mag het hopen dat er iemand mij komt ophalen op de luchthaven hè. en op tijd liefst! Ik zie mij daar al staan met al mijn valiezen terwijl steven, katrien en kristof in de armen kunnen vliegen van hun familie :)
aja mama, vergeet geen lasagne te maken en wijn te kopen!

ciao! tot in belgië iedereen!!

Banana Conference 2008, Mombasa,Kenya

De rit naar Mombasa was vreselijk. We vertrokken om 6u in de ochtend in Kampala met de bus en reden bijna in 1 trek door naar Nairobi om daar te overnachten. Het probleem was eerder dat je ingewanden gedurende 16 uren door elkaar geschud worden. En als de bus dan eens een halfuurtje op een goed aangelegde weg reed, en je dus een beetje begint in te dommelen, de chauffeur plotseling in een heel diepe put rijdt en je een halve meter omhoogschiet en je kop stoot tegen het plafond :) heel erg aangenaam dus.

Ik ben al enkele dagen aan het werk in Mombasa. Ik ben veruit de jongste deelnemer van deze conferentie en de vrouwen zijn hier ook vrij schaars, maar dat heeft ook zijn voordelen. Ik leg hier vele connecties in de bananenwereld die mij misschien nog wel van pas kunnen komen ooit... Iedereen heeft hier businesskaartjes, en er zijn al een aantal mensen naar me toe gekomen om te vragen of ik misschien geinteresseerd ben in een doctoraat in USA, Zuid-Afrika,... dus ik ben heel erg blij om te zien dat mensen geinteresseerd zijn in mijn talenten! wohoe!

Het klimaat is hier helemaal anders dan in Kampala, veel warmer omdat we hier op zeeniveau zijn. 1 minuut in de zon en je bent verbrand... Woensdag zijn we gaan snorkelen en we hebben gelukkig ook al een beetje tijd gehad om aan het strand te gaan liggen. Het is wel cool om te kunnen zeggen: "ik heb in de Indische Oceaan gezwommen". die by the way 27 graden is.

Gisterenavond was het galadiner en de jongste studenten onder ons waren duidelijk overdressed ten opzichte van de rest! ma kom, beter overdressed dan onderdressed i'd say! Dan zijn we in de bar gekropen en we zijn geeindigd in het zwembad om 4u snachts. Met 'we' bedoel ik: de studenten en jaja, wie had dat gedacht... de bazen van IITA! die waren allemaal straalbezopen met alle gevolgen vandien (er zijn een aantal fotos getrokken van die mannen die niet voor publicatie geschikt zijn). Het was heel erg grappig, die mannen hebben tot 7u liggen zuipen en dan zijn ze naar het ontbijt gegaan (nu ja, alle vrouwkes zitten thuis dus die zijn al blij dat ze dat nog kunnen doen waarschijnlijk ;) )

Ik probeer fotootjes te uploaden zo vaak ik kan!