Laatste dagen...

Schaam schaam, ik heb veel te lang niks meer geschreven... Maar het goeie nieuws is dat dat komt omdat ik tot over mijn oren in mijn onderzoek zit gewikkeld, dus absoluut geen tijd heb gehad om jullie te vertellen wat er hier allemaal gaande is.

De laatste week heb ik vooral dag en nacht gewerkt, veel gefeest (om het af te leren) eeeeeeeeeeennnn steven, katrien en ik zijn gaan raften. Jaja, en het was supercool en ook wel supergevaarlijk (maar we hebben het alledrie overleefd). Oeganda zou 1 van de topplaatsen ter wereld zijn om te komen raften wordt er gezegd. Ik kan jullie 1 ding zeggen: hier is de Nijl niet zo rustig als ze wordt afgebeeld in de Asterix en Obelix filmen... Ik ben bijna verzopen op een grade 5 (=de hoogste moeilijkheidsgraad) die ze de Silver Back noemen (waarschijnlijk omdat de rivier daar schuimend wit is door de enorme turbulentie). Maar gelukkig zijn dat allemaal heel ervaren mannen die met u meegaan en er zijn 7 kayaks die rond de boot cirkelen om u te redden. Dan moet ge u zo vastklampen aan de kayak aan een koordje. Op voorhand hadden ze ons gewaarschuwd NIET aan het andere koordje te trekken, want dan zou het waterdichte 'vel' dat de kayakker vastzet loskomen, met als gevolg dat er een 'black mamba' verschijnt :) Ik heb mijn uiterste best gedaan om juist, per ongeluk natuurlijk, aan dat koordje te trekken maar spijtig genoeg is het me ni gelukt!

Tis een beetje raar om terug naar huis te komen. Er zijn hier heel veel mensen die ik zal missen (en het zijn zeker en vast niet alleen blanken). En afscheid nemen is voor niemand leuk. Het goede aan dit afscheid is dat het niet voor altijd is, ik kom in februari al terug!

Wat ik zal missen als ik terug naar België ga:
1; het zonneke natuurlijk (het is vorige week een beetje koud geweest hier, zo'n 25 graden ;) )
2; het gevoel nooit alleen te zijn (kan ook moeilijk anders in een land waar miljoenen mensen wonen)
3; vis (hmm de tilapia is hier zo lekker)
4; mooie mannen (ja het oog mag ook wat)
5; veel aandacht krijgen (och, het ego mag ook wat)
6; kleren kopen aan een spotprijsje
7; mijn kamergenote, Gaby
8; mijn Oegandese naam
9; lekker fruit
en nog veel meer natuurlijk. Gelukkig zijn er in België ook dingen die ik maar al te graag terug zie:
1; familie
2;baby
3; vriendjes
4; itchie
5; maurice
6; een autoweg zonder immense gaten
7; lasagne van ons mama
8; mijn badkamer!
9; mijn schoenen
10; kaas en wijn

voila se, dat was het dan. Ga vooral nog kijken op picasaweb naar fotos als ik al terug in België ben, ik ga er nog uploaden in België (want dat gaat daar allemaal veel sneller).

Voor tante Ak, groetjes terug aan moemoe! en ik mag het hopen dat mijn lakens ververst zijn....
Voor nasrien, thanee, mama en papa: ik mag het hopen dat er iemand mij komt ophalen op de luchthaven hè. en op tijd liefst! Ik zie mij daar al staan met al mijn valiezen terwijl steven, katrien en kristof in de armen kunnen vliegen van hun familie :)
aja mama, vergeet geen lasagne te maken en wijn te kopen!

ciao! tot in belgië iedereen!!